ΤΑ ΑΡΜΕΝΙΚΑ

Μεγάλωσα στο  Δουργούτι... στο  Δουργούτι  και  στο Μπραχάμι.

Το  Δουργούτι  είναι  ο  σημερινός  Νέος Κόσμος,  μια  περιοχή  της  Αθήνας,  που  ορίζεται  ανάμεσα  στην  Δάφνη, την  Νέα  Σμύρνη, την  Συγγρού  και  το  Κουκάκι.

Το  σπίτι  του  Κεφαλονίτη  Παππού  μου από  την  Μητέρα  μου  ήταν  στην οδό Σαρκουδίνου,  λίγο  πριν  από  την  Λαγουμιτζή.

Η  οδός  Λαγουμιτζή,  ήταν  η  «γραμμή»  που  όριζε  τα  «Αρμένικα».

Ήταν  η  περιοχή  που  εγκαταστάθηκαν,   διωγμένοι  από  την Κεμαλική,  αλλά  και  την  προ-Κεμαλική  Τουρκία, δεκάδες  χιλιάδες  Αρμένηδες,  όσοι  γλύτωσαν  από  το  λεπίδι  και  την  κρεμάλα.

Χιλιάδες  Αρμένηδες. 

1.500.000  ομοεθνείς  τους  δεν  μπόρεσαν  να  φύγουν. Σφαγιάστηκαν  στην  πρώτη  γενοκτονία  του  20ου  Αιώνα  στην  Πατρίδα  τους  την  Αρμενία.

«Τα  Αρμένικα»  ήταν  ο  παράδεισος  των μυρωδικών. Περπατώντας  τότε  ανάμεσα  στα  χαμόσπιτα  που  στέγαζαν  όσα  όνειρα  και  ελπίδες  τους  είχαν  απομείνει,  μύριζες  το μοσχοκάρυδο  και  την κανέλα, το  κρεμμύδι, τα  μπαχάρια της  ανατολής, το  πιπέρι.

Δημοκράτες, πρώτοι  στην  Εθνική  Αντίσταση  και  Πατριώτες  οι  Αρμένηδες. Πρόσφυγες  που αγάπησαν  και  ταυτίστηκαν  με  την  Ελλάδα. 15.000  -  20.000 χιλιάδες  ζουν  πια  στην  Ελλάδα  με συνείδηση  της  Εθνικής  τους  καταγωγής, σεβόμενοι  την Ελληνική  υπηκοότητα.

ΟΙ  ΣΥΡΙΟΙ

Η  εμπειρία  μου  με  «τα  Αρμένικα», με  διευκολύνει  να  κατανοήσω  καλύτερα, αλλά και  να  αποδεχτώ  την «έξοδο»  των  Σύριων  από  την  Συρία.

Μέχρι  σήμερα έχουν  «καταμετρηθεί»  222.271  νεκροί  στον  πόλεμο  στην  Συρία.  Σε  κάθε  1.000  κατοίκους  πριν  τον  πόλεμο  έχουν  επίσημα  σκοτωθεί  11.

Ανεπίσημα  ο  αριθμός  υπολογίζεται  υπερδιπλάσιος.Δεν  υπολογίζονται  οι  εκατοντάδες  χιλιάδες  που  έχουν  τραυματιστεί,  ζουν  σε  αιχμαλωσία  ή  σε  συνθήκες δουλείας.

Δεν  υπολογίζονται  τα  2.000.000  που  έχουν εξοριστεί  ή αυτοεξοριστεί.

Δεν  υπολογίζονται  οι  αγνοούμενοι. Οι  Σύριοι  δικαιούνται  να  αυτοπροστατευθούν. Δικαιούνται  να  σώσουν  την  ζωή  τους, τις  οικογένειες τους,  τα  παιδιά  τους.

Έχουν  δικαίωμα  στην  Ελευθερία, στην  ανεξιθρησκία,  στην  ειρήνη. Οι  κραυγές  «απόγνωσης» των  Μ.Μ.Ε  και  των  χυδαίων  και  ανιστόρητων «ψευτοπολιτικών»,  των  Αδώνιδων  και των  Βορίδηδων  και  των  χρυς- «αυγών» δεν  μπορούν  να  εκφράσουν  την  Ελληνική  παράδοση  φιλοξενίας,  συμπαράστασης  και  αρωγής.

Φιλοξενήσαμε  την  Ελλάδα  της  Μικράς  Ασίας,  τους  Ανατολικοθρακιώτες,  τους  Πόντιους,  τους  Αρμένιους,  τον  Ελληνισμό  της  Πόλης.  Ζήσαμε  πρόσφατα  δίπλα  σε  χιλιάδες  Κούρδους πρόσφυγες,  αγκαλιάσαμε  μόλις  πριν  λίγα  χρόνια  20.000  παιδιά  της  παλαιάς  Γιουγκοσλαβίας σε  πρόγραμμα βραχείας  ή  μακροχρόνιας  φιλοξενίας.

Τώρα  είναι   οι  Σύριοι. Εμείς  πάντα  πρέπει  να  μην ξεχνάμε   ότι  είμαστε  Έλληνες.

ΚΕΝΤΡΟ  ΥΠΟΔΟΧΗΣ  ΣΤΗΝ  ΚΕΦΑΛΟΝΙΑ

Η  Υπουργός  μετανάστευσης  κ. Χριστοδουλοπούλου  στην  Κ.Ε.Δ.Ε   απεύθυνε  έκκληση  προς  τους  Δήμους  της  χώρας  για  την  παραχώρηση  χώρων ,όπου  θα  εγκατασταθούν  «Κέντρα  Υποδοχής  Προσφύγων».

Σύμφωνα  με  την  κ. Υπουργό  τα  Κέντρα  υποδοχής  θα  έχουν  δυναμικότητα 20- 100  ατόμων. Ο  Δήμος  Κεφαλονιάς  πρέπει  να  ανταποκριθεί  στην  έκκληση.

Το  οφείλουμε  στον  Πολιτισμό  μας.

Αλλά.

Πρέπει  στην  Κεφαλονιά  να  υπάρχει  έτσι  και  αλλιώς  «Κέντρο  Υποδοχής»  με  υποδομές  φιλοξενίας,  όπως  νερό,  ηλεκτρικό,  αποχέτευση, δομές  σίτισης  και  υγιεινής.  Οι  πρόσφατοι  σεισμοί  ανέδειξαν  την  έλλειψη  τέτοιου  «Κέντρου  Υποδοχής», που  θα  καλύπτει  τώρα  τις  ανάγκες  φιλοξενίας   των  Προσφύγων,  αλλά  και  πάντα  τις  βέβαιες  ανάγκες  μετασεισμικής  υποστήριξης  των  κατοίκων  της  Κεφαλονιάς,  όταν  και  αν  ποτέ  χρειαστεί.